اعتبار (منطق)اعتبار در منطق به معنای صحت و حیثیت و یا تمثیل در صنعت خطابه به کار می‌رود. ۱ - توضیح اصطلاح۱- صحت و استواری یا لحاظ و حیثیت یکی از اطلاقات اصطلاح اعتبار، در علم منطق است. «و معنی کلی به اعتبار تجرّد او از مشخّصات، مطلق باشد، و به اعتبار تناول او مر جزویات را عام». [۱]
شیرازی، قطب‌الدین، درة التاج (منطق)، ص۲۸.
۲- تمثیل در اصطلاح فنّ خطابه را نیز اعتبار گویند. «و اگر تمثیل بود، آن را اعتبار خوانند. و هراعتبار که به آن مقصود به زودی بحصول پیوندد، آن را برهان خوانند». ۲ - پانویس
۳ - منبعخوانساری، محمد، فرهنگ اصطلاحات منطقی به انضمام واژه نامه فرانسه و انگلیسی، ص۲۱. رده‌های این صفحه : اصطلاحات منطقی | خطابه
|